Gezelligheid troef met schoffel en koffie: zo blijft de begraafplaats in Steggerda netjes.

https://frieschdagblad.nl/regio/Gezelligheid-troef-met-schoffel-en-koffie-zo-blijft-de-begraafplaats-van-de-Fredericuskerk-in-Steggerda-netjes-46512586.html Uit: Friesch Dagblad 8 juni, Jan Ybema.

De koffie en een praatje zijn minstens zo belangrijk als de schoffel en grasmaaier voor de twaalf mannen die de begraafplaats netjes houden. ,,We komen hier voor de gezelligheid, hoor, anders zit je maar thuis.”

Eigenlijk is het iedere dinsdagochtend een feestje als ‘de twaalf apostelen’, zoals ze zichzelf schertsend noemen, na gedane arbeid samenkomen in De Pastorie naast de Heilige Fredericuskerk in Steggerda. De stemming is gemoedelijk en er wordt veel gelachen. Maar vandaag is er nog wat speciaals aan de hand: George Bos – je hebt al snel door dat we hier met de ongekroonde gangmaker van de club te maken hebben – viert zijn twintigjarig jubileum als vrijwilliger en dat doet hij met een doos bonbons bij de koffie.

Twintig jaar trouwe vrijwilligersdienst is geen uitzondering in deze behoorlijk hechte ploeg van mannen tussen de 63 en 88 jaar. Nestor Gerrit Olde Bijvank is zelfs al bijna dertig jaar actief. ,,Ons uitgangspunt is: er mag een heleboel en niks moet. Iedereen doet wat ’ie kan.”

De vaste dinsdagmorgen is voor velen een belangrijk moment in de week. ,,Ik ben hier voor de sociale contacten”, vertelt Nicolaas Verhage. ,,Je hoort wat er zoal in de parochie is gebeurd. Zo blijf je op de hoogte.” Het gaat ook om de gezelligheid, een beetje ouwehoeren over de buurtroddel en de nieuwtjes van de week, zegt George.

Moeten ze onverhoopt een keer overslaan, bijvoorbeeld vanwege slecht weer, dan wordt dat aangekondigd in een groepsapp waar iedereen in zit. Doorgaans is de ploeg aan de gang van negen uur tot half twaalf, met halverwege pauze. Koster Henk Hassing, op siliconenklompen, zorgt dan voor koffie met koek.

Vandaag zit het werk er tegen koffietijd eigenlijk al op, ,,en we gaan niet schoffelen om het schoffelen”, vindt Hans Scholman, contactpersoon van de groep. Maar voor de verslaggever en de fotograaf willen de mannen – vrouwen zijn trouwens heus welkom, maar het zijn nu eenmaal allemaal mannen – best nog even het tuingereedschap ter hand nemen en laten zien waar ze zoal mee bezig zijn. ,,Even doen alsof, dat doen we anders ook”, grapt er iemand.

Er wordt geschoffeld, tussen de graven en ook rond de dahlia’s. Beginnen die te bloeien, dan komen ze ter decoratie in de kerk te staan. De heggen worden geknipt, ze houden het grindpad onkruidvrij en Bertus de Vries bestuurt de grasmaaier. In de herfst komen hark of bladblazer tevoorschijn en als er sneeuw ligt, wordt die geruimd. Een begraafplaats onderhouden is al met al dankbaar werk, zegt Hans, ,,je krijgt nooit commentaar van de mensen die er liggen”.

Johan Aretz heeft heel wat mensen gekend die hier begraven liggen. ,,Daardoor voel je je extra met zo’n plek verbonden.” De gepensioneerd hovenier is nog niet zo lang bij de ploeg – volgens George zit hij nog in z’n proeftijd. ,,Ik hield altijd van m’n werk en hier kan ik me met vergelijkbare bezigheden toch weer een beetje nuttig maken.” Vanochtend heeft hij een ondermijnd graf hersteld. ,,Er was een holte ontstaan onder de steen. Die heb ik weer opgevuld met zand.”

Calvarieberg en Mariakapel

De vrijwilligers houden ook de Calvarieberg netjes, het monument uit 1926 dat verwijst naar Golgotha, de plaats bij Jeruzalem waar Jezus werd gekruisigd. Het is een kunstmatig heuveltje met bovenop een beeldengroep die Jezus aan het kruis, Maria en de evangelist Johannes uitbeelden. Witgeverfde stenen in het voorliggende perk vormen de woorden ‘CHRISTUS ONZE HOOP’.

Best een beetje trots zijn ze op de Mariakapel, die eerst een gereedschapshok was. Het gereedschap slaan ze nu elders op en het gebouwtje hebben ze een paar jaar geleden opgeknapt en ingericht als kapel. ,,Mensen komen er een kaarsje branden. Daar wordt veel gebruik van gemaakt”, zegt Gerrit OldeBijvank.

De vrijwilligers zijn ook wel voor klusjes buiten de begraafplaats te porren, zoals het schoonmaken van dakgoten, lampen verwisselen in de kerk en kleine onderhoudswerkzaamheden. Ze zorgen bovendien voor palmtakken met Pasen en een kerstboom en kerststal in december.

Bosmaaier

Ze mogen dan geneigd zijn hun werk met een kwinkslag te relativeren, het is toch best bijzonder dat hier zo’n grote groep actief is om de boel netjes te houden, terwijl heel wat kerken moeite hebben om voor zulk onderhoud voldoende vrijwilligers te vinden. ,,Je voelt je verbonden met de kerk en daar doe je wat voor”, verklaart OldeBijvank. ,,En zo blijf je wat bezig.”

Intussen staat een groepje mannen gebogen over de bosmaaier. Die blijkt het te hebben begeven. Wat nu? ,,We hebben voor volgende week nog wel wat ander materieel”, zegt Scholman. ,,En hier moet Bertus maar even naar kijken. Bertus is wel technisch.” Niks om je druk over te maken in ieder geval. Het is mooi geweest voor vandaag, de heren stappen op de fiets. Tot volgende week maar weer!